Urodził się 6 listopada 1873 r. w Zduńskiej Woli. Syn Jana i Julii z Biedermanów.
W czasie I wojny światowej od końca sierpnia do października 1914 r. usiłował organizować ochotnicze oddziały polskie u boku armii rosyjskiej, co spotkało się z nieprzychylnym przyjęciem władz. Następnie służył w Legionie Puławskim.
Po 1918 r. w WP. W połowie września 1920 r. w stopniu por. piech. sprawował funkcję zastępcy Kierownika Rejonowego Zarządu Budowlano Kwaterunkowego w Częstochowie. W 1921 lub na początku 1922 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał we wsi Mieleszynek koło Wieruszowa. Pracował na roli, zapewne do 1935 r. Przez pewien czas był burmistrzem Tuszyna koło Łodzi, a w końcu lat 30. dyrektorem Kasy Kredytowej Właścicieli Nieruchomości miasta Piotrkowa.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.
I.I. Bielakiewicz, Walka o utworzenie polskich formacji narodowych w armii rosyjskiejw okresie od sierpnia 1914 do stycznia 1915 roku, „Rocznik Lubelski” t. XVII/1975; „Monitor Polski” nr 109/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; Złoty krzyż zasługi, „Dziennik Piotrkowski” nr 266/1938.