Urodził się 23 września 1898 r. w Błaszkach pow. Kalisz. Syn Władysława i Marii z Baszczyńskich.
Ukończył szkołę powszechną (1911 r.).
Działacz niepodległościowy ps. „Topór”.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w stopniu kpr. w rezerwie.
W niepodległej Polsce 1 listopada 1923 r. w Policji Państwowej. 1 stycznia 1925 r. awansował na st. posterunkowego. W 1929 r. ukończył pięciomiesięczny kurs dla szeregowych policji w Sosnowcu. 2 września 1932 r. przeniesiony na teren województwa poleskiego, od 7 grudnia 1933 r. ponownie pełnił służbę w województwie poznańskim. Był zastępcą komendanta posterunku w Borku. W 1935 r. ukończył kurs dla komendantów posterunków w Warszawie. Pełnił służbę na posterunku w Piłce pow. Czarnków. Następnie (czerwiec 1939) w komendzie powiatowej w Gostyniu.
Podczas kampanii 1939 r. służył na posterunku w Borku pow. Koźmin. Ewakuowany w kierunku wschodnim, zapewne 21 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 038/3 z 20 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Rodziny nie założył.
Gruszczyński Leonard (1898-1940), www.muzeum.gostyn.pl/GOSTY%C5%83SKI%20S%C5%81OWNIK%20BIOGRAFICZNY?idAkt… [dostęp 18 I 2021]; Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 6/1934.