Bojownikom niepodległości

Leonard Łozowski

(1890-po 1932)

Urodził się 5 listopada 1890 r. w Warszawie.

Mieszkał w Krakowie. Ukończył trzy klasy szkoły wydziałowej.

Od 1913 r. należał do Związku Strzeleckiego.

W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale Legionach Polskich ps. „Ryszard”. Do 3 października służył w 4 komp. V baonu 1 pp LP, a następnie w 3 komp. Ranny 28 października pod Wojsławicami, w grudniu przebywał w szpitalu w Opawie. Po rekonwalescencji pełnił służbę w taborach, a od 26 listopada 1915 r. w 2 komp. V baonu 7 pp LP. Po likwidacji pułku w końcu września 1916 r. wcielony z baonem do 5 pp LP (III baon).

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 3 pp LP. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt, skąd jako poddany rosyjski został zwolniony.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W kwietniu 1919 r. w stopniu sierż. był żołnierzem komp. km w IV baonie 5 pp leg. Brał udział w walkach z Ukraińcami, a potem bolszewikami.

W niepodległej Polsce mieszkał w Krakowie. Pracował jako ślusarz.

Zmarł po 1932 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Marią N.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 259/1932
Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” 1932, nr 259; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.