Urodził się 31 października 1892 r. we wsi Załuż koło Sanoka.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako kpt. sap. z 1czerwca 1919 r., był wykładowcą budowy mostów w Obozie Szkolnym Wojsk Kolejowych (potem Obóz Szkolny Saperów Kolejowych). W 1928 r. w Instytucie Badań Inżynierii. Awansowany 1 stycznia 1930 r. na mjr. sap., w 1932 r. służył w Państwowych Zakładach Inżynieryjnych. Od 1936 r. był kierownikiem Biura Badań Technicznych Saperów. 19 marca 1937 r. awansował na ppłk. sap. Współtwórca nowoczesnego wyposażenia oddziałów saperskich.
Podczas II wojny światowej po kampanii 1939 r. przedostał się na zachód. Od sierpnia 1940 r. był komendantem Ośrodka Zapasowego Saperów w Dundee. W 1941 r. został kierownikiem Biura Badań Technicznych Saperów.
Potem komendant Centrum Wyszkolenia Saperów 1 Korpusu Polskiego. Po demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brtytanii.
Zmarł 4 października 1949 r. w Londynie.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Niepodległości, brytyjskim orderem Imperium Brytyjskiego 4 kl.
A.J. Szugajew, Saperzy w służbie Polsce. Księga pamiątkowa, Londyn 1985; „Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.