Bojownikom niepodległości

Leopold Borecki

(1890-1973)

Urodził się 16 listopada 1890 r. w Sądowej Wiszni. Syn Antoniego i Malwiny z Hulkiewiczów. Brat Władysława (zob.).
Ukończył seminarium nauczycielskie w Samborze. W 1911 r. współorganizator IX PDS w Sądowej Wiszni. 27 października 1913 r. mianowany podoficerem. Następnie wyjechał do Brazylii, gdzie objął fukcję komendanta okręgu w Kurytybie. Tam w styczniu 1914 r. założył drużynę harcerską, a 24 kwietnia PDS. Do kraju powrócił w 1920 r.
Wstąpił do WP. Brał udział w wojnie z bolszewikami. Podczas bitwy warszawskiej ciężko ranny, przez rok leczył się w szpitalu.
Podjął pracę jako nauczyciel w Drohiczynie Poleskim. W 1927 r. ukończył studia na Wydz. Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Uczył biologii i geografii w Państwowym Gimnazjum i Liceum w Brześciu nad Bugiem.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach ZWZ/AK. Był komendantem placówki w Drohiczynie Poleskim. Kilkakrotnie aresztowany, zbiegł na stronę niemiecką. Po wojnie pracował w szkole w Jarocinie. W 1946 r. zamieszkał w Gdańsku. Pracował jako nauczyciel biologii w II i IV Liceum Ogólnokształcącym, a od 1950 r. w Pierwszej Szkole Stopnia Licealnego. Wykładał też biologię w Akademii Medycznej w Gdańsku i w Wyższej Szkole Pedagogicznej. Pracował do osiemdziesiątego roku życia, nie chcąc pobierać emerytury od władz komunistycznych.
Był prezesem Ligi Ochrony Przyrody w Gdańsku.
Zmarł 9 czerwca 1973 r. w Sopocie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty (od 1921 r.) z Anielą Truchanowicz.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 217/1932
Źródła

M. Adamkowicz, I Liceum ogólnokształcące – z zapisków absolwenta „Jedynki”, www.ibedeker.pl (dostęp 3 VII 2018); H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; „Monitor Polski” nr 140/1932.