Bojownikom niepodległości

Leopold Fortuna

(1882–po 1936)

Leopold FortunaUrodził się 15 listopada 1882 r. w Iłownicy pow. Cieszyn. Syn Wojciecha i Augusty z Gąsiorowskich.

Był przemysłowcem.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Różą”. Służył w 2 komp. VI baonu 1 pp LP. W końcu marca 1915 r. leczył się w szpitalu rezerwowym w Kętach. Potem powrócił do szeregów. Został zastępcą dowódcy II plut. 1 komp. IV baonu 5 pp LP.

Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Talaborfalva.

Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce mieszkał w Katowicach, a potem w Bielsku. Był urzędnikiem, uzyskał zaopatrzenie na podstawie dekretu prezydenta z 13 stycznia 1936 r.

Zmarł po 1936 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

Materiały do historii I Brygady, „Żołnierz Legionów i POW” nr 3-4/1939; „Monitor Polski” nr 293/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.