Urodził się 3 czerwca 1883 r. w Drohobyczu. Syn Izaaka, przemysłowca, oraz Felicji z Tiegermannów.
Ukończył cztery klasy gimnazjum. Od 1897 r. studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie; początkowo był uczniem Jacka Malczewskiego, następnie Teodora Axentowicza. Po uzyskaniu stypendium kontynuował studia w Monachium pod kierunkiem Antona Ažbego (1899-1901). W 1904 r. wyjechał do Paryża, gdzie z przerwami mieszkał do końca życia. Tam od 1911 r. należał do Tow. Artystów Polskich. Przebywał też w Wiedniu, gdzie był członkiem Hagenbundu. Przez krótki okres czasu w 1910 r. prowadził katedrę malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Jerozolimie.
Członek Zw. Strzeleckiego w Paryżu.
W czasie I wojny światowej w sierpniu 1914 r. zmobilizowany do armii austro-węgierskiej i przydzielony do kwatery prasowej Naczelnego Dowództwa. Po dezercji w październiku przedostał się do 1 pp LP i służył początkowo jako szer.sanitariusz – w grudniu przydzielono go do sztabu I Brygady, a w 1915 r. był urzędowym malarzem 5 pp LP. Później otrzymał stopień tytularnego chor. Od 6 grudnia 1915 r. w komp. sztabowej Komendy Legionów, a od lutego 1916 r. w 2 pp LP. Należał do czołowych ilustratorów epopei legionowej.
W 1916 r. wysłany do Szwajcarii w celu organizacji wystaw Legionów. Sam wystawiał w Krakowie (1916 r.), w Zurychu, Bernie i Bazylei (1916), Warszawie (1917), Lwowie (1917) i w niepodległej Polsce w Krakowie (1924).
Po kryzysie przysięgowym w Legionach w lipcu 1917 r. przeniesiony do komendy placu w Krakowie, a później do tamtejszego archiwum LP. W styczniu 1918 r. uzyskał urlop zdrowotny i wyjechał do Zakopanego.
Od listopada 1918 r. w WP. W składzie 5 pp leg uczestniczył w walkach z Ukraińcami. Potem w rezerwie.
Prawdopodobnie około 1920 r. powrócił do Francji. W Paryżu należał do Tow. Opieki nad Sztuką Polską. Na początku lat 30. przez dłuższy czas przebywał w Niemczech. Miał liczne wystawy w wielu krajach Europy.
Zmarł 22 kwietnia 1934 r. w Paryżu i został pochowany na Cmentarzu Thiais.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Opublikował: Legiony Polskie. 22 litografie barwne Leopolda Gottlieba (2 wyd., tłum. na j. niemiecki).
Żonaty z Aurelią N., miał dzieci.
H. Bartnicka-Górska, w: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających t. II, Wrocław 1975; H. Blumówna, w: Polski Słownik Biograficzny t. VIII z 1959; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 2, Warszawa 2006; M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie Legionów Polskich pochodzenia żydowskiego, Warszawa 2010; A. Holender-Holiński, Leopold Gottlieb żołnierz i malarz, „Wzlot Seraficki” nr 9-11/1936; M. Milewska, M. Zientara, Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy 1914-1918, Kraków 1999; „Monitor Polski” nr 179/1931; S.F. Składkowski, Moja służba w Brygadzie. Pamiętnik polowy, Warszawa 1990; R. Starzyński, Cztery lata w służbie Komendanta. Przeżycia wojenne 1914-1918, Warszawa 1937; W. Wyganowska, Sztuka Legionów Polskich 1914-1918, Warszawa 1994.