Urodził się 15 listopada 1896 r. w Gołkowicach pow. Rybnik. Syn Franciszka i Franciszki.
W niepodległej Polsce od 27 czerwca 1922 r. w Policji Województwa Śląskiego. Od 1 stycznia 1923 r. służył w Oddz. Śledczym w Katowicach, a od 16 kwietnia 1924 r. w komisariacie Załęże. Awansowany 3 maja 1928 r. na st. posterunkowego, do 15 kwietnia 1933 r. pełnił służbę na posterunku w m. Makoszowy pow. Katowice. Przeniesiony do Katowic, do 31 sierpnia 1936 r. był funkcjonariuszem na I komisariacie, po czym na komisariacie Zawodzie. Awansował do stopnia przodownika.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 037/1 z 29 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na spiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 260/1931.