Urodził się 8 października 1895 r. w Nawsiu Brzosteckim pow. Jasło. Syn Franciszka i Anieli z Koniecznych.
Do 1913 r. ukończył trzy klasy gimnazjum w Dębicy.
Członek Zw. Strzeleckiego w Brzostku.
W czasie I wojny światowej 4 sierpnia 1914 r. wyruszył w oddziale strzeleckim z Brzostka do Krakowa. Przydzielony do 9 komp. oddziału J. Piłsudskiego (potem: 3 komp. V baonu), 8 sierpnia wyruszył na front. Od 3 lutego 1915 r. w 2 komp. VI baonu I Brygady i 7 pp LP.
W bitwie pod Żernikami, gdzie walczyły najlepsze jednostki rosyjskie, gdy został zabity d-ca plutonu, starszy żołnierz Leszkiewicz objął dowództwo częściowo rozbitego już plutonu i mimo dotkliwych strat błyskawicznie zaatakował zaraz nieprzyjaciela, zdobywając ckm i biorąc do niewoli jeńców. Zorientowawszy się, że na lewym skrzydle jest luka, zorganizował zaraz z półplutonem obronę tego odcinka, powstrzymując dwie kompanie nieprzyjaciela przez 45 minut, aż do nadciągnięcia posiłków. Uratował tym samym sytuację na linii obrony całego baonu, gdyż wszystkie rezerwy były już uzyte w walce.
Ranny 29 października w bitwie pod Kamieniuchą. Po rekonwalescencji powrócił do komp. W 1916 r. awansował na kpr. W kwietniu 1917 r. w 5 komp. 1 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach z lipca 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej. Przydzielony do karnego baonu A, brał udział w walkach na froncie włoskim.Cięzko ranny pod Colnegliano (stracił prawą rękę do połowy ramienia i miał uszkodzoną lewą dłoń).
W 1918 r. przebywał w Krakowie. Służył w POW. Uczestniczył w rozbrajaniu garnizonu austro-węgierskiego (31 października).
W niepodległej Polsce mieszkał w Brzostku. Był inwalidą; prowadził hurtownię tytoniu.
Pracował w Zw. Strzeleckim w Brzostku (sprawował funkcję skarbika), w Ochotniczej Straży Pożarnej, Kasie Stefczyka. Członek zwierzchności gminnej w Brzostku i Rady Powiatowej w Jaśle.
W 1937 r. zamieszkał w Mielcu, gdzie prowadził hurtownię tytoniu i podjął działalność społeczną.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach ZWZ/AK i pracował w organizacjach opiekuńczych.
Po wojnie pracował w przedsiębiorstwie „Ruch”.
Zmarł 21 grudnia 1965 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Mielcu.
Odznaczony orderem Virtiti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty, miał córki Annę Jadwigę, Krystynę, Danutę i Barbarę.
„Monitor Polski” nr 217/1932; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; J. Skrzypczak, w: Mielecki poczet kawalerów Orderu Virtuti Militari (część II), „Rocznik Mielecki” t. V/2002; B. Szwedo, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 t. II (1914-1921) cz. 3, Leszno-Tarnobrzeg 2006; J. Witek, w: Encyklopedia miasta Mielca, www.encyklopedia.mielec.pl/litera-l.html [dostęp 30 IX 2021].