Bojownikom niepodległości

Lucjan Andrzej Bełdowski

(1898–1947)

Urodził się 30 listopada 1898 r. w Sosnowcu.

Należał do skautingu. Członek 6 drużyny im. Stanisława Żółkiewskiego w Grodźcu. W 1917 r., wobec zagrożenia aresztowaniem przez Niemców, zbiegł na teren okupacji austro-węgierskiej. Służył w POW.

Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w 29 pp (1923, 1924). Następnie (1928, 1932) w KOP (14 baon KOP). 1 stycznia 1930 r. otrzymał stopień kpt. piech. Co najmniej od 1935 r. był oficerem w 59 pp. Z dniem 19 marca 1937 r. awansował na mjr. piech. Wiosną 1939 r. dowodził II baonem.

Po kampanii 1939 r. przedostał się na zachód. Służył w 1 KP w Szkocji. Awansował na ppłk. piech.

Zmarł 11 września 1947 r. w Perth. Pochowany na Cmentarzu Wellshill.

Odznaczony Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” nr 179/1931; W. Nekrasz, Harcerze w bojach 1914-1921 cz. 2, Warszawa 1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.