Bojownikom niepodległości

Lucjan Banasik

(1899–1974)

Urodził się 18 grudnia 1899 r. Syn Franciszka.

Uczestnik powstania śląskiego – posiadał stopień plut. Później w rezerwie. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech.

Ukończył studia prawnicze. Był sędzią Sądu Okręgowego w Sosnowcu.

Podczas II wojny światowej uczestniczył w ruchu oporu.

Po 1945 r. adwokat w Będzinie. Uczestniczył jako obrońca w procesach politycznych w latach 40. i 50.

Zmarł 28 kwietnia 1974 r. i został pochowany na cmentarzu w Dąbrowie Górniczej.

Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi z mieczami, Medalem Niepodległości, w PRL otrzymał srebrny Krzyż Zasługi.

Żonaty, miał dzieci.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Dziennik Polski” nr 102/1974; Rocznik oficerski rezerw 1934; zarządzenie prezydenta z 27 VI 1938.