Bojownikom niepodległości

Lucjan Bielecki

(1898–po 1945)

Urodził się 27 maja 1898 r. w Częstochowie. Syn Jana i Bronisławy z Bezegów (?).

Działacz niepodległościowy ps. „Breś”.

Po 1918 r. w WP. W okresie od 1 grudnia 1919 do 15 czerwca 1920 r. uczył się w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Po jej ukończeniu przydzielony do 18 pap. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. art. z 1 czerwca 1919 r.

Ukończył studia politechniczne, uzyskując dyplom inżyniera.

Mieszkał w Warszawie.

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK ps. „Bicz”. Służył w Szefostwie Produkcji Konspiracyjnej Oddz. IV Komendy Głównej AK. Brał udział w powstaniu warszawskim na terenie Śródmieścia. We wrześniu 1944 r. samowolnie wyszedł z miasta.

Po wojnie zamieszkał w USA. Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” nr 140/1932; Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii (1914-1921), Pruszków brw; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.