Bojownikom niepodległości

Lucjan Federowicz

(1906–po 1937)

Lucjan FederowiczUrodził się w styczniu 1906 r. w Wilnie. Syn Aleksandra i Marii z Ławrowych (zob.), brat Tacjany Marii (zob.) i Aliny Iwanowskiej (zob.). Mieszkał w Bobrujsku. W jego domu mieścił się centralny magazyn broni i amunicji POW. Aresztowany w lipcu 1919 r. przez bolszewików. Celem wymuszenia na nim wskazania miejsca magazynu, ustawiono go przed wykopanym dołem i skierowano nań broń. Mimo to nie wskazał miejsca przechowywania broni i amunicji. Więziony w Bobrujsku, a następnie w Smoleńsku. W styczniu 1920 r. zwolniony w drodze wymiany zakładników, przybył wówczas do Polski.

Po 11 listopada 1989 r. mieszkał w Warszawie. Pracował jako kreślarz.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” nr 64/1937; I. Ziemiański, Praca kobiet w POW-Wschód, Warszawa 1933.