Urodził się 21 stycznia 1896 r. w Łodzi.
Jako uczeń gimnazjum należał do skautingu Młodzieży Narodowej. W czasie świąt wielkanocnych 1913 r. prowadził kurs instruktorski w Andrzejowie.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w oddziale skautowym przy Komendzie Legionów, w 6 pp LP i 1 part LP, awansując do stopnia plut.
Od 1918 r. w WP. W składzie 1 pap brał udział w walkach z Ukraińcami, a potem z bolszewikami. W 1919 r. skierowany do Szkoły Podoficerów Artylerii w Poznaniu, a potem jako podchorąży w tamtejszej Szkole Podchorążych Artylerii. Po ukończeniu trzymiesięcznego kursu od 30 listopada instruktor w I grupie szkolnej. 1 grudnia 1919 r. mianowany ppor. art., od 15 sierpnia do 11 listopada 1920 r. sprawował funkcję dowódcy 11 klasy IV grupy szkolnej. Następnie do 18 września 1921 r. dowódca 2 klasy I grupy szkolnej. Przeniesiony do 11 pap.
Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 15 sierpnia 1924 r. na kpt. art., co najmniej od 1923 r. był instruktorem w Szkole Młodszych Oficerów Artylerii w Toruniu. Od 1 marca 1925 do 31 października 1927 r. pełnił służbę w 19 pap. Później referent w Biurze Ogólno-Organizacyjnym MSWojsk. 1 sierpnia 1933 r. został dowódcą baterii 23 pal. Awansowany 1 stycznia 1934 r. na mjr. art., w kwietniu objął stanowisko dowódcy II dyonu. Na początku 1939 r. został zastępcą dowódcy baonu fortecznego KOP „Małyńsk”.
Podczas kampanii 1939 r. jako dowódca tego baonu walczył na Lubelszczyźnie. Po jej zakończeniu brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach ZWZ/AK. Był zastępcą komendanta Obwodu Warszawa-Śródmieście. Jednocześnie pracował (pod nazwiskiem „Lucjan Morkowski”) jako kierownik gospodarczy Szpitala św. Ducha w Warszawie. Uczestniczył w powstaniu warszawskim, podczas którego sprawował m.in. funkcję szefa sztabu 28 DP AK. Po kapitulacji oddziałów powstańczych dostał się do niewoli niemieckiej. W 1945 r. uwolniony przez wojska alianckie.
Wstąpił do PSZ. Po demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.
Pracował w Worth Priory w Sassex. Awansował na płk. art.
Zmarł 15 sierpnia 1969 r. w szpitalu w Haywards Heath. Pochowany na cmentarzu w Cuckfield.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty, miał syna Włodzimierza.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908–1914, Warszawa 1935; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 64/1932; Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii (1914–1921), Pruszków brw; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.