Urodził się 18 lutego 1886 r. w Petersburgu. Syn Bolesława i Janiny. Brat Zofii Skowrońskiej (zob.) i Janusza (zob.).
Działacz niepodległościowy ps. „Hołobek”.
W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Po wojnie z Rosją bolszewicką lat 1919–1920 w rezerwie. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r. Pracował jako prowizoryczny urzędnik w VIII st. służbowym w Urzędzie Województwa Wołyńskiego, skąd z dniem 31 stycznia 1923 r. został zwolniony. Jako oficer rezerwy powołany do służby czynnej w Wojsku Polskim, w 1924 r. służył w PKU w Pińczowie. Przemianowany na oficera służby stałej (por. piech. z 1 maja 1924), w 1928 r. w PKU w Łucku. Przed 1932 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Zmarł 16 kwietnia 1945 r. w majątku Łaszczyzna. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Dębem Wielkim.
Był żonaty.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Dziennik Urzędowy Województwa Wołyńskiego” 1923, nr 1; „Monitor Polski” 1932, nr 92, 1934, nr 23; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.