Bojownikom niepodległości

Ludwik Andrzej Bartkiewicz

(1885–1924)

Ludwik Andrzej BartkiewiczUrodził się 8 grudnia 1885 r. w Stryju.

Przemysłowiec, był właścicielem pracowni mechanicznej we Lwowie.

W czasie I wojny światowej w 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich ps. „Bartek”. W stopniu st. sap. służył w komp. saperów 1 pp LP. Ranny w nogę podczas budowy mostu na Dunajcu pod Marcinkowicami (6 grudnia). W styczniu 1915 r. przebywał w szpitalu rezerwowym w Trenczynie. W marcu leczył się w szpitalu rezerwowym nr 11 w Wiedniu. Po wyleczeniu się powrócił do komp. Awansował do stopnia kpr. Brał udział w kampanii wołyńskiej. W czasie kryzysu przysięgowego we wrześniu 1917 r. aresztowany przez Austriaków i osadzony w więzieniu w Przemyślu. Przebywał w nim do listopada.

Wcielony do armii austro-węgierskiej, został wysłany na front włoski. Tam ciężko zachorował na malarię.

Po 1918 r. w WP. Potem przeniesiony do rezerwy.

Zmarł w maju 1924 r. i został pochowany na Cmentarzu Janowskim we Lwowie.

Odznaczony Krzyżem Walecznych, pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; S. Dąbkowski, Kompania saperów I brygady legionów polskich, „Przegląd Wojskowo-Techniczny” t. 4/1928; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1917, Lwów 1935; „Monitor Polski” nr 246/1932; Za kratami więzień i drutami obozów (wspomnienia i notatki więźniów ideowych z lat 1914-1921) t. I, Warszawa 1927.