Bojownikom niepodległości

Ludwik Angelus

(1884–1979)

Ludwik AngelusUrodził się 5 lipca 1884 r. w Białej. Syn Włodzimierza i Eugenii z Dutkiewiczów.

Ukończył gimnazjum św. Anny w Krakowie, pracował jako dentysta na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W czasie I wojny światowej od 25 października 1914 aż do 20 marca 1917 r. służył w oddziale sanitarnym Dep. Wojskowego NKN. 1 listopada 1916 r. mianowany chor. san. Następnie od kwietnia do 1 września 1917 r. był kierownikiem ambulatorium dentystycznego w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku.

Po kryzysie przysięgowym służył w Polskiej Sile Zbrojnej. Przydzielony do Inspekcji Wyszkolenia w Warszawie (25 października–12 listopada 1917), wobec choroby aż do 16 lutego 1918 r. przebywał w szpitalu rezerwowym nr 1 w Krakowie. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą został internowany przez Austriaków.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w Krakowie przy ul. Św. Tomasza 26. Do 1939 r. prowadził gabinet stomatologiczny przy ul. Karmelickiej 14.

Należał do Związku Legionistów Polskich.

Zmarł 11 maja 1979 r. i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie kwat. 53.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

CAW, akta personalne 1020; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny t. I, Warszawa 2005; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; M. Dutkiewicz, Dom rekonwalescentów (uzdrowieńców) Legionów Polskich w Kamieńsku w latach 1915–1917, „Niepodległość” t. LIII–LIV/2003–2004; M. Dutkiewicz, Służba zdrowia Legionów Polskich w latach 1914–1917, Piotrów 2009; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; „Monitor Polski” 1937, nr 64; informacje Tomasza Otrębskiego z Krakowa.