Urodził się 6 sierpnia 1897 r. w Kościanie. Syn Bogumiła i Teodory.
Ukończył szkołę powszechną oraz trzyletnią szkołę dokształcającą handlową.
Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego.
Od 27 grudnia 1918 r. brał udział w powstaniu wielkopolskim. W oddziale Stanisława Nogaja uczestniczył w walkach w Poznaniu, a potem w oddziale por. Marjańskiego w zajęciu lotniska na Ławicy (5/6 stycznia 1919). Potem w stopniu kpr. w 1 pstrz wlkp. Ranny pod Nakłem. Od 19 lutego 1919 r. leczył się w szpitalu garnizonowym w Poznaniu, skąd po razu tygodniach przeniesiono go do szpitala rezerwowego. 25 czerwca 1921 r. przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce mieszkał w Poznaniu.
Po II wojnie światowej pracował jako st. adiunkt w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Poznaniu.
Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
Zmarł 28 stycznia 1965 r. w Poznaniu i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym nr 2 (Junikowo) pole 11.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Ast, Ludwik, www.powstancy-wielkopolscy.pl/ludwik_ast [dostęp 11 XII 2023]; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” 1937, nr 259.