Bojownikom niepodległości

Ludwik Babecki

(1890–po 1937)

Urodził się 18 sierpnia 1890 r. w Krakowie.

Pracował jako robotnik (betoniarz) w fabryce.

W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w stopniu szer. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Jako „Wyrwicz” był żołnierzem intendentury 1 pp LP. W styczniu 1915 r. chory, leczył się w szpitalu w Cieszynie. Później w Domu Uzdrowieńców w Kamieńsku i w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie. Ze względu na wadę wzroku 20 grudnia super arbitrowany w Krakowie. Decyzja ta została zatwierdzona 8 stycznia 1916 r.

Po kryzysie przysięgowym pozostał w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w Dowództwie Uzupełnień korpusu. Ostatecznie 8 lutego 1918 r. zwolniony ze służby.

W niepodległej Polsce pracował jako funkcjonariusz miejski w Krakowie.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 64/1937; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.