Urodził się 18 sierpnia 1890 r. w Krakowie.
Pracował jako robotnik (betoniarz) w fabryce.
Po wybuchu I wojny światowej (28 lipca 1918) od 6 sierpnia podjął służbę w oddziałach strzeleckich Józefa Piłsudskiego pod pseudonimem „Wyrwicz”, od 16 sierpnia w Legionach Polskich, w stopniu szer. Przydzielony do intendentury 1 Pułku Piechoty I Brygady LP. W styczniu 1915 r. chory, leczył się w szpitalu w Cieszynie. Później w Domu Uzdrowieńców w Kamieńsku i w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie. Superarbitrowany w Krakowie; 20 grudnia 1915 uznany za niezdolnego do wszelkiej służby ze względu na wadę wzroku. Pomimo tego pozostał w służbie. Po kryzysie przysięgowym w Legionach z lipca 1917 r. wstąpił w szeregi Polskiego Korpusu Posiłkowego. Służył w Dowództwie Uzupełnień Korpusu. Ostatecznie 8 lutego 1918 r. zwolniony ze służby.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) pracował jako funkcjonariusz miejski w Krakowie.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” 1937, nr 64; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.