Bojownikom niepodległości

Ludwik Banasik

(1894–po 1937)

Urodził się 19 marca 1894 r. w Jeleniu (obecnie część Jaworzna) pow. Chrzanów. Syn Romana i Sławomiry z Hajkowiczów.

Od 1913 r. należał do „Sokoła” w Jaworznie.

W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Od 1 września 1914 do stycznia 1915 r. w 8 komp. 2 pp LP, uzyskując stopień kpr. W 1915 r. przeszedł do 1 part LP. Przeniesiony do magazynu prowiantowego II Brygady, a potem do oddziału uzupełniającego 1 part LP. W kwietniu 1917 r. pełnił służbę w kolumnie amunicyjnym PA 1.

Po kryzysie przysięgowym w part Polskiego Korpusu Posiłkowego. Uzyskał stopień ogn. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Dolinie i Talaborfalva.

W niepodległej Polsce jako ślusarz pracował Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Mościcach koło Tarnowa.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 64/1937; M. Popiel, Spis członków Związku Legionistów Polskich w Mościcach, „Rocznik Tarnowski” nr 19/2014; Z. Żak, Jaworzniccy legioniści cz. 1, „Co tydzień” nr 24/2008.