Bojownikom niepodległości

Ludwik Barański

(1891–po 1937)

Urodził się 17 września 1891 r. w Kamionce Wielkiej koło Nowego Sącza. Syn Justyny.

Był technikiem.

W czasie I wojny światowej od 6 września 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Gasczyn”. Początkowo w oddziale telefonicznym 1 pp LP i I Brygady. Następnie w oddziale automobilowym Dep. Wojskowego NKN i oddziale automobilowym Komendy Grupy LP. Od 28 sierpnia 1915 r. w komendzie placu LP w Lublinie i w tamtejszym biurze poborowym oraz w Piotrkowie. Potem w komp. uzupełniającej nr 2 i nr 3. Później służył w 2 pp LP, uzyskując stopień kpr. W 1917 r. pełnił służbę w Komisariacie Werbunkowym w Kielcach.

W niepodległej Polsce mieszkał w Tymbarku.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 64/1937.