Urodził się 4 lipca 1872 r.
W latach 1904-1905 współpracował z PPS. Był inicjatorem założenia kilku gimnazjów polskich w zaborze rosyjskim.
Ukończył studia medyczne, uzyskując dyplom lekarski.
Pracował w szpitalu żydowskim w Częstochowie.
W czasie I wojny światowej utworzył towarzystwo szerzenia oświaty wśród Żydów w duchu polskim.
Jako ordynator miał pod swoją opieką ok. 100 powstańców śląskich. W 1920 r. jako ochotnik zgłosił się do WP. Pracował w szpitalu wojskowym aż do końca wojny. Następnie został zdemobilizowany.
W niepodległej Polsce był dyrektorem szpitala żydowskiego w Częstochowie.
Należał do Zw. Żydów Obrońców Ojczyzny w Częstochowie.
Zmarł w 1939 r. w Częstochowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 177/1938; Żydzi bojownicy o niepodległość Polski, Lwów 1939.