Bojownikom niepodległości

Ludwik Będziński

(1893–po 1938)

Urodził się 15 sierpnia 1893 r. w Radymnie pow. Jarosław. Syn Michała i Honoraty.

W czasie I wojny światowej od 8 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Kruk”. W stopniu szer. służył w 2 komp. IV baonu 1 pp LP. Ranny pod Budami Michałowskimi (25 października 1914). Na początku grudnia leczył się w szpitalu w Teplicach. Potem w 3 komp. IV baonu 5 pp LP. Ranny 1 października 1915 r. nad Styrem, od 11 października przebywał w szpitalu rezerwowym nr 6 w Pradze. Superarbitrowany 13 listopada w Przemyślu i uznany za zdolnego do służby bez broni w pospolitym ruszeniu. W kwietniu 1917 r. przebywał w stacji zbornej LP w Przemyślu.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 177/1938; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Spis alfabetyczny I baonu 2(5) pp I Brygady LP, rkps, Lamus XXXVII Aukcja, 7 XII 2013, poz.181.