Bojownikom niepodległości

Ludwik Bielak

(1895–po 1938)

Urodził się 20 lutego 1895 r. w Moszczenicy koło Bochni. Syn Karola i Wiktorii z Pałkowskich.

Pracował na roli.

W czasie I wojny światowej 15 sierpnia 1914 r. wstąpił do oddziału J. Piłsudskiego i Legionów Polskich. Służył w 1 pp LP, a od 10 października w stopniu uł. w 2 szw. 2 puł LP. Kontuzjowany 13 czerwca 1915 r. podczas szarży pod Rokitną. Superarbitrowany w Krakowie w dniach 4 lutego, 18 i 25 czerwca, 9, 16 i 22 lipca 1917 r., po czym 12 września został zwolniony z Legionów jako inwalida.

Mieszkał w rodzinnej miejscowości. Pracował na roli.

Członek Zw. Legionistów Polskich. Należał do Koła 2 puł LP.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 24/1933.