Urodził się 14 września 1890 r. w Morawskiej Ostrawie. Syn Franciszka i Marii z Pflegerów.
Ukończył politechnikę w Morawskiej Ostrawie.
W czase I wony światowej od 1914 r. w armii austro-węgierskiej. Uzyskał stopień por.
Od 1 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Walczył na odcinku I (pododcinek Wulka) – był m.in. czasowo dowódcą tego pododcinka. Następnie jako chemik-pirotechnik uczestniczył w dalszych walkach o Lwów. Później do 1921 r. służył w zbrojowni w Krakowie. Po zakończeniu wojny przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. art. z 1 czerwca 1919 r.
W latach 30. pracował jako dyrektor naczelny S.A. „Azot” w Jaworznie.
Był wiceprezesem Tow. Dokształcania Technicznego przy Polskim Stow. Inżynierów i Techników (1930).
Podczas II wojny śwatowej aresztowany 16 kwietnia 1942 r. w Kawiarni Plastyków przy ul. Łobzowskiej 3 w Krakowie. Wywieziony do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, dotarł tam 25 kwietnia (nr więźnia 33 100).
Rozstrzelany 27 maja 1942 r. w obozie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 5 kl., Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Jozsą Wurditsch de Remy Bercenkowicz.
X Sprawozdanie z działalności Polskiego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Województwa Śląskiego za rok 1930, Katowice 1931; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 255/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.