Urodził się 11 lutego 1894 r. w Mokrzyskach koło Brzeska. Syn Stanisława i Salomei z Chamielców.
Pracował jako murarz.
W czasie I wojny światowej od 12 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 12 komp. 3 pp LP. Ranny podczas kampanii karpackiej, leczył się w szpitalu. Na początku lutego 1915 r. służył w okm nr 3 w 2 pp LP i w 5 komp. W czerwcu 1915 r. przebywał w szpitalu rezerwowym w Besztercze. Po rekonwalescencji powrócił do pułku. Ranny poczas kampanii wołyńskiej, od czerwca 1916 r. leczył się w szpitalu. Następnie w służbie werbunkowej w Biłgoraju.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w komp. km 2 pp LP. Uzyskał stopień plut. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Dolinie i Talaborfalva.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. W szeregach 77 pp brał udział w walkach na froncie włoskim, gdzie 4 listopada dostał się do niewoli.
Od 10 lutego 1919 r. w oddziałach Armii Polskiej we Włoszech. Służył w 6 pp. Razem z nim przewieziony do Francji, a stamtąd powrócił do kraju. Do 28 listopada 1920 r. pełnił służbę w 4 psp (b. 6 pp we Włoszech).
W niepodległej Polsce mieszkał w gminie Bucze pow. Brzesko. Pracował jako robotnik w Fabryce Związków Azotowych w Mościcach.
Zmarł w 1983 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i brązowym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Anną Wąsik, miał z nią pięcioro dzieci m.in. synów Franciszka i Józefa.
Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 64/1937.