Bojownikom niepodległości

Ludwik Golański

(1893-po 1932)

Urodził się 19 lipca 1893 r. w Przemyślu.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Słuzył w 2 pp LP, uzyskując stopień kpr.

Po 1918 r. w WP. 1 lutego 1920 r. mianowany ppor. piech. i przydzielony do 3 pp leg. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera.

Mieszkał w Warszawie. W latach 30. był podejrzewany o malwersacje finansowe i pozostawał pod śledztwem policji kryminalnej.

Podczas II wojny światowej aresztowany przez Niemców i osadzony w więzieniu na Pawiaku. 16 lipca 1942 r. wysłany do obozu koncentracyjnego w Auschwitz.

Zginął 24 września 1942 r. w obozie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Żonaty z Romaną N.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 92/1932
Źródła

„Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.