Bojownikom niepodległości

Ludwik Gros

(1896-po 1933)

Urodził się 2 sierpnia 1896 r. w Gródku Jagiellońskim. Syn Karola i Ludmiły z Nawrockich.

Mieszkał we Lwowie. Pracował jako elektromonter.

W czasie I wojny światowej od 19 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. III baonu 1 pp LP. Od 28 stycznia 1915 r. przebywał w szpitalu w Witkowicach. W stopniu kpr. służył w II plut i patrolu sanitarnym 3 komp. VI baonu 7 pp LP. Chory, w czerwcu 1915 r. przebywał w szpitalu w Oświęcimiu, a potem w stacji chorych w Krakowie. W grudniu w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu. Po rekonwalescencji w 1916 r. służył w kadrze Legionów oraz w 6 pp LP.

W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. W stopniu sierż. służył w Straży Ogniowej.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

UWAGA: zob. też. Ludwik Gross.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 171/1933
Źródła

M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie Legionów Polskich pochodzenia żydowskiego, Warszawa 2010; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; Materiały do historii I Brygady, „Żołnierz Legionów i POW” nr 3-4/1939; „Monitor Polski” nr 171/1933; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; S.F. Składkowski, Moja służba w Brygadzie. Pamiętnik polowy, Warszawa 1990.