Urodził się 15 sierpnia 1898 r. w Chociczce pow. Września. Syn Stanisława i Tekli z d. Stawowa. Brat Franciszka (zob.).
Od 6 do 14 roku życia kształcił się w szkole powszechnej w Obłaczkowie. Po jej ukończeniu pomagał w rodzinnym gospodarstwie.
W czasie I wojny światowej w 1916 r. powołany do armii niemieckiej. Walczył na froncie i w 1918 r. został ranny. W grudniu tego roku przebywał w koszarach we Wrześni.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. 28 grudnia 1918 r. wstąpił do baonu wrzesińskiego. W składzie komp. km brał udział w walkach we Wrześni, Zdziechowej, Witkowie, pod Szubinem i Rynarzewem. Następnie w 2 komp. ckm 4 pstrz wlkp (potem: 58 pp). Po wojnie z bolszewikami w 1921 r. przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce od 1921 r. mieszkał w Bortnicy koło Dubna. Pracował na roli. W 1931 r. sprzedał gospodarstwo i objął 18 ha gospodarstwo w Chociczce.
Podczas II wojny światowej w 1939 r. zmobilizowany do WP, brał udział w walkach z Niemcami i 27 września dostał się do niewoli w okolicach Warszawy. Przebywał w Dulagu 6 w Köln. Zwolniony z niewoli, pracował jako przymusowy robotnik rolny w okolicach Monschau. W 1945 r. powrócił do kraju.
Zamieszkał w Chociczy, a potem we Wrześni. Do 1956 r. prześladowany przez władze komunistyczne. W 1967 r. przeszedł na emeryturę.
Zmarł 30 listopada 1985 r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym we Wrześni sektor 7.
Odznaczony Medalem Niepodległości, w PRL otrzymał order Odrodzenia Polski 5 kl.
Żonaty (od 4 VI 1922) z Antoniną Oborską, miał syna Alfreda i Alodię.
Grześkowiak Ludwik, w: Powstańcy Wielkopolscy powiatu wrzesińskiego, www.powstancy.wrzesnia-info.com/grzeskowiak-ludwik/ [dostęp 2 II 2021]; „Monitor Polski” nr 177/1938.