Urodził się 1 sierpnia 1894 r. w Ołpinach pow. Tarnów. Syn Wojciecha i Weroniki z Bochenków.
Ukończył gimnazjum w Gorlicach.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 10 komp. 2 pp LP. Latem 1915 r. przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Od października 1915 r. w 1 part LP, w 1916 r. w 1 baterii I dyonu haubic. W 1917 r. posiadał stopień bomb.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach 20 września 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej.
Od początku listopada 1918 r. w WP. Początkowo był podoficerem 5 pap, potem instruktorem w kadrze nowozaciężnych w Krakowie. 1 kwietnia 1919 r. mianowany ppor. art. Później w 10 pac (adiutant pułku).
W połowie 1921 r. w 10 dac. Od maja 1921 r. w 26 pap. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 15 sierpnia 1924 r. na kpt. art., był dowódcą baterii, kwatermistrzem pułku (1930) i oficerem mobilizacyjnym (1936). W 1931 r. w Szkole Strzelania Artylerii w Toruniu. W 26 pap służył do 1937 (?) r. Przeniesiony do służby uzbrojenia, od 1938 r. kierownik warsztatu optycznego w Zbrojowni nr 2 w Warszawie. 19 marca 1939 r. awansował na mjr. uzbr.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na ppłk.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza wojennego, Warszawa 2003; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 132/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.