Urodził się 18 listopada 1876 r. we Lwowie.
Ukończył gimnazjum w Krakowie i studia na Politechnice Lwowskiej, uzyskując dyplom inżyniera.
Odbył obowiązkową służbę wojskową w armii austro-węgierskiej w charakterze jednorocznego ochotnika (1898-1899), z czasem awansował do stopnia por. rez. sap.
Pracował zawodowo jako inżynier w fabryce mechanicznej we Lwowie.
W latach 1892-1914 członek „Sokoła” w Krakowie i Lwowie, w 1913 r. został naczelnikiem organizacji w tym mieście.
W czasie I wojny światowej zmobilizowany do armii austro-wegierskiej. Służył w 33 pułku pionierów. Ranny na froncie rosyjskim, dostał się do niewoli (1914 r.), z której zbiegł. Objął dowództwo komp. technicznej 22 pp. 10 października 1915 r. ponownie ranny. Po rekonwalescencji skierowany na front włoski, gdzie po raz trzeci został ciężko ranny. W szpitalu pozostawał do końca wojny.
Od 1 listopada 1918 r. w WP. W stopniu kpt. dowodził pociągiem pancernym „Śmiały”, który brał udział w odsieczy Przemyśla i Lwowa. Ranny w nogę 21 listopada podczas walk z Ukraińcami o Lwów, stracił też prawe oko. Po rekonwalescencji w maju 1919 r. został dowódca 3 baonu saperów3 DP Leg. Walczył z bolszewikami na froncie litewsko-białoruskim, w czasie ofensywy kijowskiej w maju 1920 r. rozminował most łańcuchowy w Kijowie i utrzymywał go przez okres dwóch dni. Do końca wojny zajmował stanowisko szefa inżynierii i saperów 3 Armii.
W 1921 r. dowodził 6 pułkiem saperów, po czym został zastępcą szefa Dep. V Inżynierii i Saperów MSWojsk. Zweryfikowany jako płk sap. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. pozostawał w rezerwie oficerów sztabowych DOK nr X. W 1924 r. szef inżynierii i saperów OK nr I. Z dniem 30 września 1927 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Warszawie.
Podczas kampanii 1939 r. na początku września zgłosił się do WP. Został zastępcą dowódcy saperów Dowództwa Obrony Warszawy.
Zmarł z ran 28 września 1939 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., orderem Polonia Restituta 5 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
Z. Barszczewski, Sylwetki saperów, Warszawa 2001; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 93/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.