(1892–po 1932)
Urodził się 1 sierpnia 1892 r. w Żbikach pow. Pleszew. Syn Wawrzyńca i Seweryny z Kolanowskich.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Następnie w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce na początku lat 30. jako urzędnik państwowy pracował w Powiatowej Kasie Chorych w Puławach.
Zmarł 26 października 1974 r. w Inowrocławiu i został pochowany w Toruniu.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty (od 1925 r.) z Weroniką Borkowską, miał czworo dzieci.
Źródła
„Monitor Polski” nr 293/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.