Bojownikom niepodległości

Ludwik Ksawery Baar

(1892–1963)

Urodził się 25 maja 1892 r. we Lwowie. Syn Ludwika i Rozalii z Holianów (?).

Ukończył studia prawnicze, uzyskując doktorat.

Pracował jako koncypient adwokacki.

W czasie I wojny światowej zmobilizowany do armii austro-węgierskiej, uzyskał stopień por.

Od 3 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Był organizatorem i komendantem Milicji Wojskowej. Po wyparciu przeciwnika z miasta milicja została przekształcona we lwowski baon wartowniczy. Po zakończeniu wojny z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

Dalsze jego losy są bliżej nieznane. W latach 30. mieszkał w Krakowie.

Podczas II wojny światowej w Armii Polskiej na Wschodzie. Był urlopowany na okres dwóch lat. Po wojnie zamieszkał w Wlk. Brytanii.

Zmarł 15 kwietnia 1963 r. w Londynie.

Odznaczony orderem Polonia Restituta 5 (?) kl., Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości, pośmiertnie awansował na mjr. żand.

Opublikował: Milicja Wojskowa w Obronie Lwowa, w: Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 2, Lwów 1936.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 140/1938; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.