Urodził się 27 lipca 1886 r. w Zawierciu. Syn Ignacego i Franciszki z Dyjów.
Od 1904 r. członek PPS, a potem jej Organizacji Bojowej ps. „Sułtan”. Uczestniczył w w starciu zbrojnym z policją i wojskiem pod hutą Huldczyńskiego w Zawierciu. Wobec groźby aresztowania przedostał się na teren Galicji i zamieszkał w m. Brzeszcze koło Oświęcimia. Tam aż do przejścia na emeryturę pracował w warsztatach mechanicznych kopalni „Brzeszcze”. Był ślusarzem, a później sztygarem.
Należał do PPS, a od grudnia 1912 r. do Polskiej Drużyny Strzeleckiej w Brzeszczu.
W czasie I wojny światowej od 25 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 8 komp. 2 pp LP. 30 września w jej składzie wyjechał na front w Karpaty. Od 10 czerwca 1915 r. jako podoficer przydzielony do urzędu gospodarczego. Uczestniczył w kampanii bukowińskiej, besarabskiej i wołyńskiej.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w urzędzie gospodarczym korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. W składzie 56 pp walczył na froncie włoskim.
W niepodległej Polsce mieszkał w Brzeszczu pow. Oświęcim.
W 1924 r. był założycielem oddziału Zw. Legionistów Polskich w Brzeszczu (od 1936 r. jego prezes), a także miejscowym prezesem BBWR.
Zmarł 20 sierpnia 1957 (1967?) r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Brzeszczu.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
T. Loster, Legionista, „Kurier Wnet. Gazeta Niecodzienna” nr 49/2018; „Monitor Polski” nr 167/1932; Sprawozdanie Komendy Naczelnej Związku Legionistów Polskich, Warszawa 1938.