Bojownikom niepodległości

Ludwik Ludwiński

(1844-1931)

Urodził się 25 października 1844 r. w Opolu Lubelskims. Syn Stanisława i Petroneli z Frąckiewiczów.

Uczęszczał do szkoły OO. Pijarów, prowadzonej w rodzinnej miejscowości.

Uczestnik powstania styczniowego. W stopniu szer. walczył w oddziale płk. Marcina Borelowskiego „Lelewela” i gen. Michała Heidenreicha „Kruka” m.in. pod Chruśliną (gdzie został ranny) i Żyrzynem (8 sierpnia 1863). Za udział w powstaniu skonfiskowano mu majątek we wsi Leonin.

Pracował jako urzędnik.

W niepodległej Polsce zweryfikowany jako ppor. weteran.

Zmarł 27 stycznia 1931 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Opolu Lubelskim.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.

Żonaty (od 1872 r.) z Antoniną Józefą Roragiewicz, miał potomstwo.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 260/1930
Źródła

M. Czopek, Wspomnienie o powstańcach z 1863 r., „Opolanin” nr 1/2014; „Monitor Polski” nr 260/1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928.