Urodził się 3 października 1892 r. w Jarczechowie pow. Lipno. Syn Ludwika i Marianny z Pawłowskich. Brat Józefa (zob.).
Podczas I wojny światowej należał do Polskiej Organizacji Wojskowej.
W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Po wojnie z Rosją bolszewicką lat 1919–1920 w rezerwie. mieszkał we Włocławku. Pracował jako referent opieki społecznej w urzędzie miasta. Należał do Związku Peowiaków.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. Następnie uczestniczył w ruchu oporu w szeregach AK ps. „Reich”. W styczniu 1944 r. aresztowany przez Niemców. Zamordowany w nocy z 17 na 18 stycznia 1945 r. w więzieniu Radogoszcz w Łodzi.
Żonaty z Antoniną Cieszyńską, miał z nią córki Barbarę Zofię (1923–2011) zamężną Targińską i Halinę Irenę zamężną Wiedeńską.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” 1938, nr 140; „Peowiak” nr 4/1931.