Bojownikom niepodległości

Ludwik Ossowski

(1896–po 1937)

Urodził się 27 stycznia 1896 r. w Ropczycach. Syn Tomasza i Marii z Kołków.

Podczas I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 13 komp. 2 Pułku Piechoty II Brygady LP, a potem w 10 komp. W końcu marca 1916 r. był żołnierzem 3 szw. 2 puł LP. Potem w Głównym Urzędzie Zaciągu we Włocławku. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. od września podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym w szeregach 12 komp. 2 Pułku Piechoty II Brygady LP w stopniu kpr. Podczas przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918), dostał się do niewoli austriackiej. Internowany w obozach w Bustyahaza i Szaldobos.

W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim; w roku 1933 r. w szeregach 8  Pułku Piechoty Legionów w stopniu st. sierż.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” 1933, nr 24.