Urodził się 11 stycznia 1904 r. we Lwowie. Syn Samuela i Bronisławy z Sigalów, brat Elżbiety Müllerowej-Blaustein (zob.).
Jako uczeń II Szkoły Realnej od 1918 r. należał do POW we Lwowie.
Od 3 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom na odcinku I (Dom Techników). Po uwolnieniu miasta 25 listopada przydzielony do 1 pstrz lwowskich. W styczniu 1919 r. jako małoletni zwolniony z wojska.
Powrócił wówczas do szkoły.
W maju 1920 r. zgłosił się ochotniczo do działań związanych z plebiscytem na Górnym Śląsku. Latem wstąpił do WP. Wcielony do 9 komp. 240 pp Armii Ochotniczej, wziął udział w walkach z bolszewikami. Po rozbiciu komp. przydzielony do 205 pap Armii Ochotniczej. Już we wrześniu jako małoletni został zdemobilizowany.
W niepodległej Polsce pracował zawodowo jako mistrz ślusarski we Lwowie.
Należał do Zw. Żydów Uczestników Walk o Niepodległość Polski oraz Zw. Obrońców Lwowa.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 258/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Trzynaste Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. II. Szkoły Realnej we Lwowie za rok szkolny 1916-17, Lwów 1917; Żydzi bojownicy o niepodległość Polski, Lwów 1939.