Bojownikom niepodległości

Marceli Ignaczak

(1894–1939)

Urodził się 16 stycznia 1894 r. w Warszawie.
W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. W stopniu uł. był żołnierzem 1 puł LP.
Od listopada 1918 r. w WP. Mianowany ppor. kaw., brał udział w walkach z bolszewikami.
Awansowany 1 czerwca 1921 r. na por. kaw. Co najmniej od 1923 r. służył w 3 pszwol. 1 stycznia 1930 r. awansował na rtm. kaw. W okresie od 4 sierpnia do grudnia 1932 r. przebywał na kursie pionierów w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. W styczniu 1933 r. objął stanowisko dowódcy 1 szw. pionierów w Białymstoku. Po 1934 r. przeniesiony do 4 psk, w którym w od 1937 r. dowodził 3 szw.
Na jego czele wziął udział w kampanii 1939 r. Walczył z Niemcami na Mazowszu i Lubelszczyźnie. Ciężko ranny 23 września pod Jacnią.
Zmarł z ran 15 listopada 1939 r. w szpitalu w Tomaszowie Lubelskim i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 179/1931
Źródła

L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 179/1931; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.