Marcin Grodziak

Urodził się 13 września 1894 r. w Krakowie. Syn Alfreda, ekonoma, i Leokadii z Lukasów.

Ukończył cztery klasy szkoły powszechnej oraz dwie klasy szkoły przemysłowej.

Następnie podjął pracę zawodową jako uczeń kuśnierski.

Członek „Sokoła” w Kętach, od 1 maja 1914 r. należał do jego Drużyny Polowej..

W czasie I wojny światowej od 4 września 1914 r. w Legionach Polskich. Przydzielony do 9 komp. 3 pp LP, służył w niej do 15 sierpnia 1915 r. Przeniesiony do orkiestry 5 pp LP, w jego składzie walczył na Wołyniu, awansując w końcu do stopnia plut.

Po kryzysie przysięgowym 15 września 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej. Początkowo służył w Ausbildungs Gruppe C 12 w południowym Tyrolu, po czym uczestniczył w działaniach wojennych na terenie Włoch. Był instruktorem w Ausbildungs Gruppe P III (21 marca-21 czerwca 1918), a następnie w składzie 56 pp walczył nad rz. Piave (do 25 października).

Od 25 listopada 1918 r. w WP. Służył w orkiestrze pułkowej, awansując kolejno do stopnia st. sierż. Uczestniczył w walkach z bolszewikami na froncie litewsko-białoruskim, na Łotwie, Ukrainie, w bitwie warszawskiej i niemeńskiej. 16 sierpnia 1921 r. przeniesiony do rezerwy.

Powrócił wówczas do Kęt i podjął pracę jako czeladnik, a potem mistrz kuśnierski. Od końca 1934 r. pracował w PKP – od stycznia 1935 r. w ekspedycji na stacji kolejowej w Dziedzicach.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Podczas II wojny światowej jako częściowy inwalida był pracownikiem fizycznym w Dziedzicach.

Po jej zakończeniu powrócił do pracy na kolei. Sprawował funkcję st. adiunkta w ekspedycji stacji kolejowej Czechowice-Dziedzice i Czarnoleskie. W 1955 r. przeszedł na rentę.

Zmarł 4 lutego 1958 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Dziedzicach.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty, miał córkę Krystynę.