Urodził się 24 kwietnia 1901 r. w Drohobyczu. Syn Stanisława i Julii z Dąbrowskich.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 6 pp LP.
Po 1918 r. w WP. Służył w nim do 1928 r.
Od 1 sierpnia 1928 r. jako strażnik więzienny służył w Zakładzie Karnym w Drohobyczu.
Podczas kampanii 1939 r. wzięty do niewoli przez Sowietów. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 037/1 z 20 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie..
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 167/1932, 64/1937.