Urodziła się 23 grudnia 1880 r. w Warszawie. Córka Józefa i Katarzyny z Polkowskich (?).
Pracowała jako robotnica.
Od 1904 r. w PPS ps. „Marusia”, „Wickowa”. Zajmowała się kolportażem literatury nielegalnej. W czasie jednej z manifestacji na Pradze została ranna w rękę. Po rozłamie w partii (listopad 1906 r.) należała do PPS-Frakcji Rewolucyjnej.
W niepodległej Polsce czynna w PPS. Wchodziła w skład Centralnego Wydz. Kobiecego (1927-1928). Po rozłamie w PPS w końcu października 1928 r. przeszła do PPS d. Frakcji Rewolucyjnej. Na konferencji okręgowej partii (10 lutego 1929 r.) została wybrana do Komitetu Dzielnicy Pocztowej w Warszawie.
Jej losy po 1939 r. są bliżej nieznane. Wiadomo, iż od grudnia 1951 r. mieszkała w Domu dla Weteranów Ruchu Robotniczego w Warszawie.
Zmarła 17 sierpnia 1957 r. w Warszawie. Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach kwat. A-30.
Odznaczona Medalem Niepodległości.
Zamężna z Janem Białogrodzkim, działaczem socjalistycznym.
„Monitor Polski” nr 64/1937; Z. Raszkowska, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 1, Warszawa 1985.