Urodziła się 1 lipca 1876 r. we wsi Zabłotje pow. Wielkie Łuki w Rosji. Córka Stefana i Tatiany z Krejterów.
W czasie I wojny światowej mieszkała w Bobrujsku. W ogrodzie i stodole przy jej domu od maja 1918 r. mieścił się centralny magazyn broni i amunicji POW. Od lata 1919 r. uczestniczyła w działalności organizacji. W lipcu tego roku aresztowana przez bolszewików, była więziona w Bobrujsku, a potem w Smoleńsku. W styczniu 1920 r. zwolniona w drodze wymiany zakładników, przybyła wówczas do Polski.
Zmarła po 1933 r.
Odznaczona Krzyżem Niepodległości.
Zamężna z Aleksandrem Federowiczem, miała z nim trzech synów, z których jeden poległ w czasie akcji dywersyjnej w 1919 r., drugiego rozstrzelali bolszewicy, Lucjana (zob.) oraz córki Tacjanę Marię (zob.) i Alinę zamężną Iwanowską (zob.).
„Monitor Polski” nr 258/1933; I. Ziemiański, Praca kobiet w POW-Wschód, Warszawa 1933.