Urodziła się 20 marca 1860 r. w majątku Wiszera w guberni kurskiej w Rosji. Córka Tadeusza, inżyniera, i Elżbiety z Noblów.
Wychowana w wierze prawosławnej.
W latach 1874-1878 studiowała rysunek u Wojciecha Gersona w Warszawie, malarstwo w Monachium oraz w 1885 i w latch 1891-1895 na paryskiej Académie Julian. W 1878 r. wystawiała swoje obrazy w warszawskiej „Zachęcie”. W 1900 r. owdowiała, po czym wyjechała do siostry do Krakowa. W 1901 r. przeszła na katolicyzm.
W 1906 r. wstąpiła do zakonu Sióstr Nazaretanek w Rzymie. Pierwsze śluby zakonne złożyła w 1908 r., zaś wieczyste w 1912 r. Jako Siostra Pawła z Nazaretu w latach 1908-1919 była przełożoną klasztoru SS. Nazaretanek w Grodnie. W latach 1923-1928 mistrzyni nowicjatu w Albano, po czym do 1932 r. przeło,żoną tego klasztoru. Następnie mieszkała w klasztorze w Grodnie.
Zmarła 13 września 1935 r. w Grodnie.
Odznaczona Medalem Niepodległości.
Zamężna (od 1878 r.) z Konstantym Gażyczem, miała z nim syna, który zmarł w dzieciństwie.
E. Bobrowska, Emancypantki? Artystki polskie w Paryżu na przełomie XIX i XX wieku, „Archiwum Emigracji” zesz. 1-2/2012; „Monitor Polski” nr 6/1934; J. Siegel, Siostry Pawły z Nazaretu życie niezwykłe i obrazy w
kolekcji Muzeum Polskiego w Ameryce, www.dziennikzwiazkowy.com/kultura/siostry-pawly-z-nazaretu-zycie-niezwy… [dostęp 1 I 2020].