Urodziła się 22 lipca 1875 r. w Bogusławicach na Kielecczyźnie.
Mieszkała w majątku męża w Usarzowie. Współpracowała z PPS. Ich dwór był miejscem kontaktowym i przerzutowym bojowców PPS z Galicji do Królestwa Polskiego (i odwrotnie).
W niepodległej Polsce mieszkała w majątku Usarzów na Sandomierszczyźnie.
Podczas II wojny światowej w majątku prowadziła akcję pomocy materialnej potrzebującym.
Po wojnie i parcelacji majątku przez komunistów zamieszkała w Sandomierzu.
Zmarła w 1965 r. w Sandomierzu.
Odznaczona Medalem Niepodległości.
Zamężna ze Zdzisławem Franciszkiem Jabłońskim (zob.), miała z nim syna Antoniego (zob.) i Józefa Zdzisława (1 czerwca 1901 – kwiecień/maj 1940), ziemianina, por. rez. Wojska Polskiego, zamordowanego przez Sowietów w Charkowie, oraz córki Marię Wandę (zob.) oraz Janinę (1899–1909).
W. Grochowalski, Antoni Jabłoński (1896–1920). Najmłodszy beliniak, www.jpilsudski.org/artykuly-publicystyka-felietony/felietony/itemlist/user/1500-wojciechgrochowalski [dostęp 4 III 2021]; „Monitor Polski” nr 64/1931; J. Myjak, Dwór, „Wieści Lipnickie” nr 27/2017.