Urodziła się 1 września 1885 r. w Warszawie. Córka Wawrzyńca i Pauliny ze Staniszewskich. Siostra Władysława (zob.).
Ukończyła dwuletni kurs, po czym pracowała jako ochroniarka w Warszawie. Wciągnięta przez brata Kazimierza do PPS, przed 1905 r. zajmowała się kolportażem nielegalnych wydawnictw. W 1906 r. razem z bratem prowadziła agitację rewolucyjną wśród żołnierzy rosyjskich stacjonujących w Rembertowie. W tym też roku jako „Zofia Kamińska” pracowała przy składaniu pisma PPS dla żołnierzy „Sołdatskaja Dolja” w tajnej drukarni przy ul. Leszczyńskiej 9. Aresztowana 2 listopada po rewizji przeprowadzonej w drukarni. Osadzona na Pawiaku i w X pawilonie warszawskiej cytadeli, w marcu 1907 r. została zwolniona. Kontynuowała działalność w PPS.
W niepodległej Polsce mieszkała w rodzinnym mieście. Wobec gruźlicy skóry, uniemożliwiającej pracę zawodową, od 1938 r. otrzymywała zaopatrzenie jako były więzień polityczny.
Zmarła 8 października 1946 r. w Warszawie.
Odznaczona Krzyżem Niepodległości.
Rodziny nie założyła.
A.K. Kunert, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 93/1938.