(1872–po 1938)
Urodziła się 2 kwietnia 1872 r. w Dobromierzycach pow. Hrubieszów. Córka Stanisława i Róży z Nowosielskich.
Od 1 listopada 1918 r. brała udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Była organizatorką i komendantką służby kurierskiej, wywiadowczej, sanitarnej i pomocniczej harcerek oraz sokolic. Po wyparciu przeciwnika z miasta była członkiem delegacji dla zbadania położenia jeńców i internowanych przez Ukraińców.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkała we Lwowie.
Zmarła po 1938 r.
Odznaczona Medalem Niepodległości.
Zamężna z Janem Opieńskim, miała z nim córkę Janinę (zob.).
Źródła
„Monitor Polski” 1938, nr 93; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.