Urodziła się 8 września 1886 r. w Bądkowie na Kujawach. Córka Zdzisława (zob.) i Anieli z Różańskich. Siostra Jadwigi (zob.), Jerzego (zob.), Przemysława Mariana Antoniego (zob.). Szwagierka Kazimiery (zob.).
W 1909 r. ukończyła pierwszy kurs żeński tajnego Polskiego Zw. Wojskowego we Lwowie. Należała też do „Sokoła”. Współorganizatorka PDS. W latach 1910-1911 była komendantką oddziału żeńskiego PDS we Lwowie. Od 31 października 1911 r. kierowniczka Komisji Oddziałów Pomocniczych (oddziały żeńskie) w Sztabie Naczelnym PDS.
Współpracowała przy tworzeniu żeńskiego skautingu we Lwowie. W sierpniu 1913 r. przebywała na trzytygodniowym kursie instruktorskim tajnego skautingu w Rusinówku pod Drzewicą.
Od początku sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Potem jako „Różańska” służyła w sekcji wywiadowczej oddziału żeńskiego POW.
W niepodległej Polsce wstąpiła do Zgromadzenia SS. Urszulanek. Przybrała w zakonie imię Beata. W połowie lat 30. przebywała w klasztorze w Kołomyi.
W okresie II wojny światowej uczestniczyła w tajnym nauczaniu w Lublinie i Warszawie.
Zmarła w 1970 r.
Odznaczona Krzyżem Niepodległości.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 64/1931; Wierna służba. Wspomnienia uczestniczek walk o niepodległość 1910-1915, Warszawa 1928.