Urodził się 18 maja 1897 r. w Zamościu. Syn Feliksa i Władysławy z Radzimińskich.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w formacjach pozapułkowych.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. gosp. z 1 czerwca 1919 r., co najmniej od 1924 r. służył w 3 pszwol. W 1924 r. był członkiem komisji gospodarczej pułku. Przeniesiony do korpusu oficerów kawalerii, z dniem 30 czerwca 1929 r. został przeniesiony w stan spoczynku.
W niepodległej Polsce ukończył studia prawnicze. W końcu lat 30. mieszkał w Widawie pow. Łask. Pracował jako notariusz. Potem był zatrudniony w Zarządzie Miasta Łodzi.
Działacz BBWR.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach Narodowych Sił Zbrojnych. W latach 1944–1945 kwatermistrz Brygady Świętokrzyskiej NSZ ps. „Rej”, „Stanisław”.
Po II wojnie światowej notariusz w Legnicy, a od 7 listopada 1945 r. ponownie w Widawie. Następnie radca notarialny w Państwowym Biurze Notarialnym w Pabianicach.
Należał do Stronnictwa Demokratycznego (członek koła w Pabianicach i jego komisji rewizyjnej). Prelegent Powiatowego Komitetu Frontu Jedności Narodu.
Zmarł 10 stycznia 1977 r. w Łodzi i został pochowany na tamtejszym cmentarzu przy ul. Ogrodowej.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 177/1938; S. Pilarski, Cele i metody ankietyzacji działaczy politycznych i funkcjonariuszy służb mundurowych II Rzeczypospolitej, „Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej” t. 2/2009; Rocznik oficerski 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.