Bojownikom niepodległości

Marian Bąk

(1902–1920)

Urodził się 2 lutego 1902 r. w Latowiczu pow. Mińsk Mazowiecki. Syn Grzegorza i Heleny z Wardzyńskich.

W czasie I wojny światowej w POW. Służył w oddziale w rodzinnej miejscowości. Następnie w Legionach Polskich. Służył w 5 pp LP.

Członek prezydium Zarządu Głównego Organizacji Młodzieży Narodowej Szkół Średnich.

Należał do skautingu. Był drużynowym  24 Warszawskiej Dużyny Harcerskiej im. Chodkiewicza przy szkole Kowalskiego i komendantem drużyny w Latowiczu. Działacz Zw. Kół Młodzieży Wiejskiej.

Po 1918 r. w WP. Służył w 201 pp Armii Ochotniczej. Brał udział w walkach z bolszewikami, podczas których dostał się do niewoli.

Zamordowany w 1920 r.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Rodziny nie założył.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; J. Cygan, W.K. Cygan, Ziemia Mińska na drodze do niepodległości 1914-1921, Warszawa-Mińsk Mazowiecki 2008; „Monitor Polski” nr 27/1934; W. Nekrasz, Harcerze w bojach w latach 1914-1921, cz. 2, Warszawa 1931; T. Piskorski, Wykaz poległych i zmarłych uczestników ruchu niepodległościowego młodzieży narodowej (Członków Związku Młodzieży Polskiej – „Zet”, Organizacji „Przyszłość” – „Pet” i innych stopni organizacyjnych) w okresie lat 1886-1936, Warszawa 1936.